تاریخ تقویم درون ایران
پیش گفتار
      یکی از مـهمترین مسائل درون بررسی های تاریخی ایران،  وجود چندین نوع تقویم است،  کـه باعث شده تحقیق های تاریخی را مشکل نماید،  یـا حتی درون هم بریزد.  بطور ساده همـیشـه با چند نوع تاریخ برخورد مـی کنیم،  هجری قمری،  هجری شمسی، سرکذشت یک رود  انواع مـیلادی،  انواع تقویم شـهریـاری،  تبدیل هر کدام و یـافتن زمان درست تاریخی خود داستانی است.  درون حال حاضر برای تاریخ نویسی نوین ایران نیـازمند یک تقویم تاریخی نوین هستیم،  امـیدوارم هر چه زودتر بـه یک وحدت درون این مورد دست یـافت.  خاطر نشان نمایم،  به منظور این منظور نباید منتظر اقدامات دولتی یـا شبه دولتی بود،  بلکه اینکار وظیفه بلاگر های تاریخ نویس است.
تصویر تقویم ایرانی،  عشماره ۳۱۲۲.
   توجه:  مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ،  توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر،  بصورت خودکار و یـا دستی کپی پیس مـی شوند،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  کـه حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  بـه اصل وبلاگ من مراجعه نمایند:  در اینجا  http://arqir.com.
تصویر لوگو داشته های تاریخی ما آرزوی دیگران است،  عشماره ۱۶۱۶.
  . سرکذشت یک رود . سرکذشت یک رود . ادامـه دارد و باز نویسی مـی شود . . .
تقویم ایرانی
      درون این سی سال گذشته،  جوانان ایران گرایش خیلی خوب و حتی شکوهمند و غرور آفرین بـه باورها و آیین های کهن ایران پیدا کرده اند،  و سعی مـی کنند از گذشتگان خود،  بخوبی و درستی بدانند.  آنـها مـی خواهند از  آثار نیکان خود پاسداری کنند،  که تا به آنـها آسیب و تباهی نرسد.  یکی از علاقمندی های جوانان ایران،  دانستن درباره تقویم ایران است،  بدین جهت درون این مقاله از تقویم ایرانی مـی گویم.  ایرانی ها چندین هزاره پیش تر (حداقل ۷ هزار) با صورت های فلکی آشنا بوده اند،  و درون نجوم دستی ستبر داشته اند،  مشروح در تاریخ نجوم درون ایران.  اصل اساسی راز ماندگاری ایران درون این است،  که همـه ملت چند ده مـیلیونی،  در یک لحظه و یک روز بر سر سفره هفت سین مـی نشسته و مـی نشینند، همـه جشن تیرگان یـا مـهرگان را درون کنار هم درون یک لحظه انجام مـی دهند،  و همـه درون یک شب بـه یلدا مـی نشیند.
      سرزمـین ایران بدلیل داشتن چهار فصل،  و آسمان صاف و محیطی طبیعی عالی،  باعث شده بود ایرانیـان باستان،  تقویمـی تنظیم کنند،  کـه با تقویم طبیعی و دوره رویداد های کیـهانی،  حداکثر انطباق را داشته باشد.  این کوشش منجر بـه ایجاد و بهره برداری از تقویم و نظام گاهشماری کاملاً علمـی شده بود،  کـه در نـهایت با ایجاد و تنظیم تقویم ایرانی،  بـه حداکثر دقت ممکن به منظور تطبیق تقویم قراردادی،  با تقویم طبیعی دست یـافتند،  امروزه نیز این تقویم همچنان دقیق ترین تقویم تاریخ بشر شناخته مـی شود.  تقویم خورشیدی ایران مـی تواند مبدأ هایی داشته باشد،  مانند: سرکذشت یک رود  اهورایی، مـیترایی، مادی، زرتشتی، هجری و غیره.  تقویم ایرانی، حیثیت و آبروی علمـی تاریخی ما ایرانیـان درون جهان است.
   توجه:  عده ای ناآگاه و کم سواد،  یـا مغرض و دشمن تاریخ ایران،  همـیشـه تلاش مـی کنند دستکاری هایی درون تاریخ ایران کنند،  و گفته و نوشته دروغ و الکی خود را،  صرفاٌ علمـی بدانند،  و وارد کتاب های آموزشی کنند،  گاه این دستکاریـها و دروغ گویی ها درون تقویم ایرانی هم انجام مـی شود.  لازم هست بمنظور حفظ و نگهداری کلیت تاریخ و تاریخ اجتماعی ایران،  جوانان باهوش متخصص ایران هوشیـار باشند،  و به هرگونـه دستکاری و دروغ نویسی،  کاملاً دمکرات با حفظ آزادی اندیشـه و قلم پاسخ حرفه ای بدهند.
   مـهم:  قبل از اینکه تقویم های دین های مختلف پدید آیند،  توسط مردم ایران تقویم خورشیدی ایرانی بوجود آمد،  جهت اطلاع به استون هنچ ایرانی مراجعه نمایید.
   مبادی تاریخ ــ  منظور زمان وقوع حادثه ای است،  که ملتی آن را به منظور خود مبدا قرار داده،  و زمان را با آن مـی سنجند.
   سال خورشیدی ــ  برابر هست با ۳۶۵ روز و ۶ ساعت،  که زمان گردش کره زمـین بـه دور خورشید است،  کـه از گذشته های دور ایرانیـان آنرا محاسبه د.
   سال قمری ــ  آنرا هلالی هم مـی گویند،  یعنی مدتی کـه قمر از هلال یک دور خود را درون مدت ۲۹ روز و ۱۲ ساعت و ۴۳ دقیقه مـی پیماید.  یک سال قمری ۳۵۴ روز است.
   سال مـیلادی ــ  مبدا آن تاریخ تولد حضرت مسیح است.
دانلود تقویم
تاریخ خورشیدی ایرانی
     ابتدای امسال درون اول فروردین ۱۳۹۲ هجری خورشیدی،  تبریک سال نو را مطابق سال گذشته با تاریخ آریـایی مـیترایی گفتم،  و سپس با یک تغییر تاریخ آریـایی مـیترایی روبروی شدیم،  کـه درباره آن توضیح نوشتم.  بدنبال آن بنا بـه تقاضا های متعدد عزیزان،  کـه مـی خواستند تاریخ کشور خودمان را با تقویم و تاریخ آریـایی مـیترایی بنویسم،  تعدادی از پست ها را با این تاریخ نوشتم.  اما درون یک جلسه با حضور عده ای علاقمند بـه ایران و تاریخ ایران،  مطرح شد،  کـه نمـی شود تاریخ آرایی مـیترایی را بدرستی تعیین کرد،  و بکار برد،  مثلاً ما با تحقیقاتی ۷۰ قرن را تعیین کرده ایم،  و علاقمندانی مـی گویند کـه ممکن هست در آینده نزدیک تحقیقات و کشف هایی صورت پذیرد،  و این تاریخ را ۸۰ یـا ۹۰ قرن یـا بیشتر نشان دهد،  بنابر این نمـی توان ۷۰ قرن را بنای تاریخ آریـایی مـیترایی دانست.
      این نیز موضوع قابل بحث و تأمل است،  و واقعاً نمـی توان آغاز تاریخ آریـایی مـیترایی را درون یک مبدأ تاریخ و زمان نوشت،  و اگر چنین باشد،  هرگز نخواهیم توانست این تاریخ را بدست آوریم،  و همـیشـه چون آن آقایـانی کـه چند بار این تاریخ را تغییر دادند،  لازم مـی شود آنرا تغییر داد،  و بدین ترتیب اصول کلی و علمـی تاریخ نویسی زیر سئوال مـی رود،  و مشکوک مـی شود،  و چه بسا باعث نارضایتی شود.
      بهمـین جهت من تاریخ ۷۰۰۰ سال خورشیدی را،  کـه در مقالاتم استفاده کرده و مـی کنم،  بر مبنای تاریخ خورشیدی درون قدیمـی ترین نشانـه مـهر ظروف ایرانی موجود درون موزه های ایران درون ۱۳۹۲ هـ.خ، با نام تاریخ خورشیدی ایران مـی نامم،  یـا بـه اختصار با "خ،ا"، نمایش مـی دهم.  درون ضمن تحقیقات ما به منظور سال و تقویم آریـایی مـیترایی که نوشته ام،  هیچ تضاد و مشکلی با این نام گذاری جدید از تاریخ را نمـی کند،  بلکه تکمـیل کننده یکدیگر هستند.  امـیدوارم روزی برسد،  کـه ایرانیـان بتوانند هماهنگی لازم را به منظور یـافتن و نوشتن یک تاریخ ایرانی،  درون شأن تاریخ ایران بدست آورند.
      حال بررسی مـی کنم کـه چرا تاریخ چند هزار ساله ایران بمنظور تاریخ نویسی به منظور ایران لازم مـی شود،  ما ایرانیـان با کشف های تمدن کهن جی،  براحتی متوجه شده ایم چند هزار سال تاریخ تمدن بسیـار عالی داشته ایم،  و لازم هست از تاریخی استفاده کنیم،  کـه تمام این سالها را پوشش دهد،  و مثلاً مجبور نباشیم بگوییم ۱۵۰۰ ق.م، که تا ۱۷۵۰ ق.م،  کـه بدست آوردن درست آن درون ذهن ایرانی بسیـار مشکل مـی شود،  درون صورتیکه نوشته شود از ۲۵۰۰ که تا ۲۷۵۰ خ.ا،  براحتی تاریخ را متوجه مـی شویم،  و حتی مـی توانیم درون ذهن شکل بندی کاملی از تاریخ ایجاد نماییم.
   تقاضا:  با این متن کوتاه،  از عزیزان علاقمند مـی خواهم،  کـه درباره تاریخ خورشیدی ایرانی نظر خودشان را بنویسند.
تعریف تاریخ تقویم ها درون ایران
      درون یک قرن گذشته،  اهل تاریخ بنا بـه ذوق و سلیقه خود و بطور کلی،  تاریخ ایران را قبل از کشف تمدن جیرفت به:  ایران ماقبل باستان،  ایران باستان،  دوران اسلامـی،  دوران معاصر،  تقسیم کرده  بودند. هنوز بعد از کشف های بزرگ تاریخی،  هیچ تغییری درون این تقسیم بندی ارائه نشده است،  زیرا درون ایران هیچ مرکز تعیین تعریف تقویم تاریخ نداریم،  مانند ابزاری کـه من بـه عنوان فرهنگستان تاریخ ایران یـا باشگاه تاریخ ایران،  نام ام،  مشروح در اینجا.  البته این وبلاگ با جمع افراد باهوش علاقمند مطالعه و پیگیری کننده آن،  فعلاً مـی تواند این نقش را داشته باشد.  حتی درون همان تقسیم بندی قدیمـی،  تاریخ شمار یکسانی ارائه نشده است،  هر شخصی باب دل و دانش از یک نوع تاریخ استفاده مـی کند،  یکی از قمری دیگری از هجری شمسی،  و یکی دیگر از مـیلادی،  و یک وضع درهم و برهم ایجاد شده،  کـه هر شخص به منظور مطالعه آنـها نیـازمند داشتن یک برنامـه کوچک تبدیل سالها است.
      بـه منظور رفع این مشکل من پیشنـهاد مـی کنم،  تاریخ ها را با تاریخ خورشیدی ایرانی کـه خ.ا، نامـیده ام،  شمارش کنیم،  و دوران تاریخ را بـه موارد زیر تقسیم نماییم:
  ــ  تاریخ قبل از تمدن کهن ایران،  کـه به قبل از خورشیدی ایرانی یـا بـه اختصار ق.خ.ا،  مـی نامم.
  ــ  تاریخ دوران تمدن کهن ایران،  کـه از ابتدای خ.ا، که تا دوران ماد مـی باشد.
  ــ  تاریخ دوران باستان ایران از ابتدای ماد که تا آخر شاهنشاهی ساسانیـان مـی باشد.
  ــ  تاریخ دوران اسلامـی.
  ــ  تاریخ دوران معاصر.
      درون این موارد نظر های سازنده و مفید بدهید،  که تا بلکه بـه روزی برسیم کـه بتوانیم ذهنی و ذاتی و رسمـی فرهنگستان تاریخ ایران را تأسیس نماییم.
   توجه:  یکبار دیگر توضیح دهم،  تاریخ خورشیدی ایرانی،  کـه من درون نظر گرفته ام،  برابر با سابقه و مبدأ ۷۰۰۰ ساله ظروف ایرانی موجود در موزه های ایران و جهان با علامت گردونـه مـهر است،  کـه نشان از تمدن ۷۰۰۰ ساله است،  و نیز پایـان هزاره هفتم است،  کـه قبلاً توضیح نوشته ام.  اگر هر گونـه تغییر و کشف جدیدی صورت پذیرد،  نقص کننده این تاریخ نیست،  بلکه تکمـیل کننده آن مـی باشد.  بنظرم عدم بهره بردن از تاریخ خورشیدی ایرانی،  درهم برهمـی استفاده از تاریخ ها را نشان مـی دهد،  همچنین نوشتن تاریخ خورشیدی ایرانی،  مـی توانند پویـایی ذهن های علاقمندان بـه تاریخ را درون پی داشته باشد.
تبدیل سالها
      به منظور تبدیل سالها و ماه ها و روزها،  برنامـه های کوچکی وجود دارد،  من از یکی شان استفاده مـی کنم،  خیل کم وزن هستند، مـی توانید براحتی از اینترنت دانلود نمایید،  اما با چند کار ساده ریـاضی هم مـی توان سال را تبدیل نمود.
   خورشیدی ایرانی بـه هجری خورشیدی ــ  بدین منظور عدد ۵۶۰۸ را با عدد سال هجری خورشیدی جمع مـی کنیم،  مانند:
۷۰۰۰ = ۱۳۹۲ + ۵۶۰۸
      عدد حاصل،  سال مـیترایی مورد نظر درون سال هجری خورشیدی است،  و برعبا کم ،  سال آریـایی مـیترایی مـی شود.
   خورشیدی ایرانی بـه مـیلادی:  یکمـین سال مـیلادی برابر هست با سال ۴۹۸۷ آریـایی مـیترایی،  یعنی با کم و یـا زیـاد این عدد،  سال  آریـایی مـیترایی بـه مـیلادی و یـا بر عتبدیل مـی شود.
   هجری خورشیدی بـه هجری قمری ــ  به منظور تبدیل آنرا درون ۱۱ (اختلاف بین روز های خورشیدی و قمری) ضرب کرده،  حاصل ضرب را بـه ۳۵۴ (تعداد روز های سال قمری) تقسیم مـی کنیم، عدد حاصل را با سال خورشیدی (شمسی) جمع مـی کنیم، سال قمری بدست مـی آید.  مثال: ۱۳۹۲ شمسی برابر هست با
۱۴۳۵ = ۱۳۹۲ + ۴۳ = ۳۵۴ / ۱۵۳۱۲ = ۱۱ * ۱۳۹۲
   هجری قمری بـه هجری شمسی ــ  آنرا درون عدد ۱۱ ضرب کرده حاصل را بـه ۳۶۵ (تعداد روز های سال شمسی) تقسیم کنید، عدد حاصل را از سال قمری کم کنید، سال شمسی بـه دست مـی آید.
   هجری شمسی بـه مـیلادی ــ  عدد ۶۲۱ را بـه سال شمسی بیفزایید،  سال مـیلادی بـه دست خواهد آمد،  و از کم همـین عدد از سال مـیلادی،  سال شمسی بـه دست خواهد آمد.
   عتاریخی درویش هنگام مطالعه درون تهران،  حدود ۱۳۱۰ خورشیدی،  مشروح در تاریخ دراویش ایران،  با اینکه درون گذشته ها ایرانیـان بـه زمان و تقویم اهمـیت مـی دادند،  ولی امروز با نگاهی بـه اطراف خود مـی بینیم،  کـه تقریباً زمان فراموش شده،  و مردم مطالعه و تحقیق را کنار گذاشته اند.  این موضوع خیلی بد و نگران کننده است،  یعنی سپردن زمان و سرنوشت بـه دیگران و کشور هایی،  که به منظور زمان و تقویم ارزش قائل هستند.  عشماره ۵۹۴.
نام ماه های ایرانی
      درون مقالات تاریخی خیلی پیش مـی آید،  کـه از ماه های مختلف استفاده مـی شود،  بـه همـین جهت نام آنـها را درون اینجا مـی نویسم.
ماه های خورشیدی پارسی <>  ماه های شمسی عربی  <> تعداد روز،
* فروردین                        * حمل                            * 31
* اردیبهشت                      * ثور                             * 31
* خرداد                           * جوزا                            * 31
* تیر                               * سرطان                         * 31
* مرداد                            * اسد                             * 31
* شـهریور                        * سنبله                           * 31
* مـهر                             * مـیزان                           * 30
* آبان                             * عقرب                           * 30
* آذر                              * قوس                            * 30
* دی                              * جدی                             * 30
* بهمن                           * دلو                               * 30
* اسفند                           * حوت                             * 29
ماه های غربی و تعداد روز <><>  ماه های قمری و تعداد روز
* ژانویـه ،  31                           * محرم الحرام ، ۳۰
* فوریـه ،  28                            * صفر المظفر ، ۲۸
* مارس ،  31                           * ربیع الاول ،  29
* آوریل ،  30                           * ربیع الثانی ،  30
* مـه  ،    31                            * جمادی الاول ،  29
* ژوئن ،  31                            * جمادی الثانی ، ۳۰
* ژوئیـه ،  31                           * رجب المرجب ، ۳۰
* اوت ،   31                            * شعبان المعظم ،  30
* سپتامبر ، ۳۰                         * رمضان المبارک ،  29
* اکتبر ،  31                            * شوال المکرم ،  30
* نوامبر ،  31                          * ذی قعده الحرام ، ۲۹
* دسامبر ،  31                         * ذی حجه ،       29
   روز های ایرانی ــ  شنبه: کیوان شید،  یک شنبه: مـهر شید،  دو شنبه: مـه شید،  سه شنبه: بهرام شید، چهارشنبه: تیر شید،  پنجشنبه: اورمزد شید،  جمعه: ناهید شید
   اسامـی روز های ماه ها درون ایران قدیم
 * روز اول =  اورمزد روز <><>  * روز دوم =  بهمن روز =  جشن بهمن گان <><> * روز سوم =  اردیبهشت روز =  جشن اردیبهشت گان <><> * روز چهارم =  شـهریور روز =  جشن شـهریور گان <><> * روز پنجم =  سپندار روز =  جشن اسفند گان <><> * روز ششم =  خرداد روز =  جشن خرداد گان <><> * روز هفتم = امرداد روز =  جشن امرداد گان <><> * روز هشتم =  دیبا روز <><> * روز نـهم =  آذر روز =  جشن آذر گان <><> * روز دهم =  آبان روز =  جشن آبان گان <><> * روز یـازدهم =  خور روز <><> * روز دوازدهم =  ماه روز <><> * روز سیزدهم =  تیر روز =  جشن تیرگان <><> * روز چهاردهم =  گوش روز <><> * روز پانزدهم =  دیبا روز <><> * روز شانزدهم =  مـهر روز =  جشن مـهر گان <><> * روز هفدهم =  روشن روز <><> * روز هجدهم = روشن روز <><> * روز نوزدهم =  فروردین روز = جشن فروردین <><> * روز بیستم =  بهرام روز <><> * روز بیست و یکم =  رام روز <><> * روز بیست دوم = باد روز <><> * روز بیست و سوم =  دیب روز <><> * روز بیست و چهارم =  دی روز = جشن دی گان <><> * روز بیست و پنجم =  ارد روز <><> * روز بیست و ششم =  اشتاد روز <><> * روز بیست هفتم =  آسمان روز <><> * روز بیست و هشتم =  زامـیاد روز <><> * روز بیست و نـهم =  مار اسپند روز <><> * روز سی ام =  ایزان روز <><>
   تذکر:  هر روز کـه با اسم ماه یکی مـی شد،  جشنی بر پا مـی د،  اما از همـه جشنـها مـهمتر جشن فروردین گان و مـهر گان بود،  به جشن های ایرانی بروید.
نام سالها
      ایرانیـان باستان به منظور هر سال نام حیوانی را نـهاده بودند،  ایرانیـان تورفان و کاشغر و فرغانـه،  که درون مـیان جاده ری یـا جاده ابریشم دروغی قرار داشتند،  بدلیل تبادل فرهنگی با چین و هند،  این نامـها را بـه تدریج بـه تمام هند و چین گسترش دادند.  این اسامـی (البته فارسی آن)عبارتند از:   موش،، پلنگ، خرگوش، نـهنگ، مار، اسب، ، مـیمون، مرغ، سگ، خوک.
   مـی توانید به منظور راحتی شعر زیر را حفظ کنید:
  * موش و بقر و پلنگ و خرگوش شمار <> زین چارچو بگذری نـهنگ آید و مار *
  * آنگاه بـه اسب و هست حساب <> همدونـه و مرغ و سگ و خوک آخر کار * همدونـه = مـیمون.
      به منظور تشخیص آنکه هر سال با کدامـیک از این سالها مطابقت دارد،  از سال خورشیدی مورد نظر عدد ۶ را کم کنید،  حاصل را بر ۱۲ تقسیم کنید، عدد باقی مانده این تقسیم را کـه حتماً کمتر از ۱۲ است،  را درون نظر بگیرید، از شماره یک یعنی موش شروع بـه شمردن کنید،  نام هر حیوانی کـه با عدد باقیمانده مطابقت کرد،  سال همان حیوان است.
  پرسش:  سال ۱۳۵۷ خورشیدی مطابق با نام کدام حیوان است؟
تاریخ پیدایش تقویم
      سال خورشیدی بر اساس مدت زمان گردش زمـین بـه دور مدار خورشید محاسبه مـی شود.  روش های متعددی به منظور محاسبه این دوره وجود دارد،  اما رایج ترین آنـها سال استوایی مـی باشد،  که فاصله بین عبور های متوالی خورشید از مسیر نقطه اعتدالی بهاری مـی باشد،  بدین ترتیب یک سال خورشیدی شامل ۳۶۵.۲۴۲۱۹۹ روز مـی باشد،  که برابر هست با ۳۶۵ روز و ۵ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۴۶ ثانیـه.
      سال استوایی و ماه کلیسایی با هم سازگار نیستند. ۱۲ ماه قمری ۳۵۴.۳۶۷۰۶ روز است،  که ۱۱ روز از سال خورشیدی کمتر است. علاوه بر آن نـه سال استوایی و نـه ماه کلیسایی بـه وسیله طول روز قابل تقسیم نیستند.  بنابر این جهت گرد آوری و تالیف هر تقویمـی،  که درون برگیرنده مراحل ماه و فصول باشد،  قرار روزها درون فواصل مناسب ضروری است.  این روز های زیـادی،  به عنوان روز هایی کـه به زور درج شده اند معروفند.  شناخته شده ترین این روزها ،  روزی هست که هر چهار سال یک بار،  به ماه فوریـه افزوده مـی شود،  و آن سال بـه عنوان سال پرشی نامـیده مـی شود.  اصلاح تقویمـها بـه دلایل زمان سنجی و تاریخی بسیـار حیـاتی مـی باشد. همچنین به منظور تنظیم زندگی شـهری، کشاورزی و وقایع مذهبی حائز اهمـیت است.
      تقویم را مـی توان بـه عنوان سیستمـی تعریف کرد،  که زمان را درون دوره های طولانی از قبیل روز، ماه و یـا سال بطور مناسب تقسیم مـی کند،  و آنرا با نظم معین سازماندهی مـی کند.  واژه Calendra از لغت لاتین Calenda  گرفته شده است،  کـه اولین روز ماه روم بوده،  و به منظور تعیین و معرفی جشنـها،  روز های بازار و دیگر وقایع استفاده مـی شده است.
      چندین واحد استاندارد هستند،  که به منظور تمام سیستم های تقویمـی وجود شان ضروری است.  روز، واحد اساسی محاسبه درون هر تقویمـی مـی باشد،  روز قسمتی طبیعی از زمان است،  کـه لازم هست تا زمـین یک بار دور محور خودش بچرخد.  البته آغاز روز بعد،  آن طوری کـه ما آن را معیـار قرار داده ایم،  همواره نیم شب نبوده است.  ستاره شناسان از قرن دوم بعد از مـیلاد،  تا سال ۱۹۲۵،  ظهر را معیـار تغییر روز مـی دانستند،  که تقارن بود با زمانی کـه کوتاهترین سایـه از جسمـی بر روی زمـین مـی افتاد.  برخی از تمدن های ابتدایی این معیـار را سحر معین کرده بودند. بعدها یـهودیـان، بابلیـان و یونانیـان این زمان را بـه غروب تغییر دادند،  هندوها و مصریـها سحر را مبدا روز مـی دانستند،  رومـیان نیمـه شب را نقطه پایـان امروز،  و نقطه آغاز فردا قرار دادند.
      تمدن های غربی مدت زمان روز را ۲۴ ساعت قرار دادند،  ۱۲ ساعت به منظور زمانی کـه روشنایی وجود دارد،  و ۱۲ ساعت به منظور تاریکی،  که احتمالاً این کار رومـیان بوده است.  البته تمام تمدنـها از جمله یونانیـان، سومریـان، مصریـان و رومـیان،  به نوبه خود از روش بابلیـان به منظور تقسیم مدت زمان هر روز بـه ۲۴ ساعت پیروی د،  تقریباً قرن ۱۷ قبل از مـیلاد مسیح.  جهت اطلاع از روم اولیـه به جغرافیـای تاریخی ایران مراجعه شود.
       هفته نیز تقسیمـی ساخت دست بشر است،  و چیزی مربوط بـه ستاره شناسی یـا پدیده های طبیعی نمـی باشد. هفت روز هفته کـه در سراسر جهان یکسان است،  گاه از مقدس بودن عدد هفت نزد عارفان و یـا وجود هفت ستاره منتج شده باشد.  اگر چه هفته ای با هفت روز درون مـیان مارها رایج است،  اما تمدن های باستانی این گروه از روز های متوالی را بـه ترتیبی دیگر نام گذاری مـی د.  برخی از قبایل غرب آفریقا واحدی معادل با چهار روز داشتند،  درون آسیـای مرکزی و آشور واحد معادل با پنج روز رایج بوده،  و مصریـان هم ده روز را بـه عنوان یک واحد مـی دانستند.  یک بار دیگر بابلیـان با قرار هفت روز درون یک واحد،  هفته را بـه وجود آوردند.  تقویم مدرن یـهودیـان این واحد هفت روزی را بـه خوبی بـه کار است.
       بر اثر کامل شدن گردش ماه بـه دور زمـین،  واحد ماه بـه وجود آمد،  که بـه نام ماه کلیسایی معروف است،  و درون حدود ۲۹.۵۳۰۵۹ روز مـی باشد.  اکثر فرهنگ های باستانی بـه دلایل بسیـار واضحی،  تقویم خود را بر اساس ماه کلیسایی اصلاح د.  یک علت آن گردش ماه است،  کـه با چشم غیر مسلح قابل ملاحظه است.
پیدایش تقویم درون ایران
      بدلیل اینکه چهار فصل سال درون ایران منظم بود،  و آسمان صاف و آفتابی داشت،  ایرانیـان به منظور تقویم از طبیعت و دوره رویداد های کیـهانی حداکثر انطباق را ایجاد د.  این کوشش منجر بـه ایجاد و بهره برداری از تقویم ها و نظام های گاهشماری بسیـار متعدد و متنوعی شده بود،  که درون نـهایت با ایجاد و تنظیم تقویم اعتدالی ایرانی،  به حداکثر دقت ممکن به منظور تطبیق تقویم قراردادی با تقویم طبیعی دست یـافتند،  امروزه نیز این تقویم همچنان دقیق ترین تقویم تاریخ بشر شناخته مـی شود… ادامـه دارد…
   سال رومـی یـا اسکندری ــ   مبدا آن روز دو شنبه ۳۲۱ قبل از مـیلاد،  مصادف با ابتدای سلطنت سلونیکاتو جانشین اسکندر رومـی ایرانی است،  بعضی مـی گویند چون علمای اسکندریـه آنرا وضع د،  لذا بـه این نام مشـهور شد.
   سال یزدگردی ــ  این سال بعد از اسلام مرسوم شد، و مخصوص پارسیـان بود،  و مبدا آن جلوس یزدگرد درون روز سه شنبه ۲۲ شـهر ربیع الاول ۱۱ قمری برابر با ماه (حزیران رومـی)،  یعنی سال ۹۹۳ رومـی یـا اسکندری برابر با ۱۶ ژوئن ۶۳۲ مـیلادی است،  که ۳۶۵ روز حساب مـی شد.
   تقویم جلالی ــ  سال ۴۷۱ بدستور جلال الدین ملکشا سلجوقی،  خیـام نیشابوری با کمک جمعی از علما مانند:  حکیم عمر خیـام، مـیمون بن نجیب واسطی، عبد الرحمن خازنی،  که تا به سرپرستی عمر خیـام تقویمـی ترتیب داند،  کـه بنام تقویم جلالی معروف گردید،  و سال را ۳۶۵ روز و هر چهار سال یک روز کبیسه مـیگرفتند،  این دقیق ترین تقویم و بر گرفته از تقویم آریـایی مـیترایی بود.
"منبع اینترنت و اطلاعات شخصی"
کدام سال ایرانی درست است
      عده ای سال ۱۳۹۲ هجری خورشیدی را ۷۰۷۷ خورشیدی ایرانی مـی گویند،  و عده ای ۷۰۳۵ را،  و عده ای بسیـاری از مردم را سرگردان کرده اند،  کـه کدام سال واقعی ایرانی است،  و اصولاً مبدآ سال ایرانی،  که بنام آریـایی مـیترایی معروف شده هست چه مـی باشد.  هر کدام از این دو سال،  یـا چند گونـه مبداً سال ایرانی،  به منظور خودشان دلایلی دارند،  کـه این دلایل هر چه مـی باشد تفاوتی نمـی کند،  زیرا ما مـی توانیم مثلاً گردونـه مـهری،  کـه در یک کاسه هفت هزار ساله است،  مبداً سال بدانیم،  یـا یک اثر معبد باستان شناسی و یـا چیز دیگری را،  کـه با پرتو نگاری و تعریف باستان شناسی چند هزار ساله مـی دانند،  مبداً سال بدانیم.  هیچ کدام از این سرآغاز های سال مشکلی نخواهد داشت،  خوبی سال خورشیدی همـین است،  حتا مـی توان هر اتفاق دیگری را سر آغاز دانست.  مانند تغییرات تاریخی و اجتماعی درون ۱۳۹۲ سال پیش را،  کـه در مدت یک قرن گذشته،  مبداً رسمـی و دولتی سال ایرانیـان درون کشور های ایران و افغانستان شده است.
      اما مشکل درون اینـها نیست،  مشکل درون عدم هماهنگی ملی و مردمـی درون تعیین سال است،  کـه البته این عدم هماهنگی،  در مسائل دیگر هم خود نمایی مـی کند،  این وضع را فقط و فقط جوانان باهوش متخصص ایرانی مـی توانند تغییر دهند،  با گفتن و نوشتن و بحث درباره موضوع تقویم ایرانی و مبداً سال ایرانی.  ما ایرانیـها درون ابتدای ورود بـه تمدن جدید هستیم،  و باید موضوعات و مسائل اجتماعی خود را مطرح و بیـان کنیم،  و درباره آنـها عمـیق تعلیل و تحلیل نماییم.  مـهمتر از همـه  قدرت نفوذ استعمار و امپریـالیسم،  برای درهم ریختن تعادل و تفکر ایرانی بسیـار زیـاد است.  باید با دانستن و بر پا محیط دمکرات،  درباره موضوعات مختلف گفتگو و تبادل نظر نمود،  مطمئن باشید هیچ و هیچ نیرویی نمـی تواند تغییرات درون علم و دانش و حرکت های اجتماعی و تاریخ اجتماعی ایجاد کند،  فقط و فقط تدابیر یکایک جوانان باهوش ایرانی است،  کـه باید ملت ایران را بـه قرن نو رهنمون شود.
   پرسش از عموم:  آیـا درباره سال ایرانی،  معروف بـه آریـایی مـیترایی نظر و تحلیل دارید؟
تاریخ جدید ایرانی
      درباره چگونگی تغییر سال آریـایی مـیترایی از ۷۰۳۵ به  7077 آریـایی مـیترایی،  پرسش زیر را از یک تغییر دهنده،  جمع تغییر دهندگان شماره سال پرسیدیم.
   پرسش انوش راوید:  ما درون مورد تقویم آریـایی مـیترایی،  پیرو تحقیقات ۲۳ سال پیش آقای ….  بودیم،  و تاکنون از سالی استفاده مـی کردیم،  کـه نشان مـی داد امسال ۱۳۹۲ هجری خورشیدی،  برابر با  7035 آریـایی مـیترایی است،  و درباره آن نیز اسناد داریم.  حال چگونـه هست که یکباره سال ۷۰۷۷ شده است؟  آیـا تغییرات درون تحقیق و تحلیل و یـا دیدگاه ایجاد شده است؟
   پاسخ زیر را از آقای . . .  دریـافت کردیم:
   درود فراوان و مـهر بسیـار و سپاس از توجه و پرسش اندیشمندانـه شما
   درون کنگره امسال نو زرتشتی های جهان،  که درون نوروز برگزار شد،  تصمـیم گرفته شد که تا تاریخ پادشاهی رضا شاه بزرگ کـه هفتاد و هفت سال پیش بوده هست جایگزین ۳۵ شود.
      ایشان درون ادامـه یـاد آور شده اند،  کـه چون رضا شاه پهلوی بـه ایران خدمت کرده اند،  تصمـیم گرفته اند سال ۷۰۰۰ آریـایی مـیترایی را بـه دوران آن شاه تغییر دهند.
۱۳۱۵ = ۷۷ – 1392
     مبدأ ۷۰۰۰ سال بـه سال ۱۳۱۵ مـی افتد،  نـه ابتدا و نـه انتها سلطنت یک شاه است،  و نـه درون این سال اتفاق خاصی افتاده است،  فقط دو مورد قابل ذکر درون تاریخ نویسی وجود دارد،  کـه هیچ کدام نمـی توانند مبدأ تاریخی باشند:
  ــ  21 مارس برابر با اول فروردین ۱۳۱۵ هـ. خ،  اعلام رسمـی نام ایران بکشور های جهان بجای پرس یـا پرشیـا.
  ــ  تأسیس فرهنگستان بمنظور وضع لغات تازه مورد احتیـاج درون فارسی،  و تبدیل بعضی لغات بیگانـه بواژه های فارسی.
      قبلاً و در مدت ۳۵ سال گذشته،  مبدآ از ۷۰۰۰ سال،  درون ۱۳۵۷ قرار داشت:
۱۳۵۷ = ۳۵ – 1392
      اینگونـه تغییرات بدون تحقیق و تحلیل های علمـی،  و از روی احساسات سیـاسی و مسلکی،  نمـی تواند مورد تأیید تمامـی ایرانیـان باشد،  و کلاً علمـی نیست.  سال ایرانی مربوط بـه همـه ایرانیـان با تمام عقاید و مسلکها مـی باشد،  و نمـی توان آنرا با توجه بـه خوبی و یـا بدی هر تولد و یـا واقعه،  به منظور تمام مردم تغییر داد.  اگر قرار هست این تغییرات صورت گیرد،  ما درون ایران حاکمان و شاه های بسیـار خوبی داشتیم،  اندیشمندان و دانشمندان بزرگی داشتیم،  چرا نباید مبدأ ۷۰۰۰ سال را بـه تولد رازی و سینا و فردوسی،  و یـا نادر شاه و شاه عباس و کوروش هخا و… تغییر داد.  اگر شاهی و حاکمـی درون نظر عده ای از مردم خوب و دلنشین است،  آیـا مـی توان آنرا بـه دل و دانش همـه مردم گسترش داد،  این پرسش مـهمـی است،  زیرا قرار هست از یک سال ایرانی،  همـه مردم با توجه بـه تحقیق و تحلیل های علمـی درباره آن،  استفاده کنند،  و باید مورد توجه همـه مردم قرار گیرد.
      درباره تحقیق اولیـه،  کـه سال آریـایی مـیترایی را ۷۰۳۵ نشان مـی داد،  ما مـی توانستیم بنا بـه یک تحلیل دیگر،  یک کاسه ای ایرانی با نشان گردونـه مـهر را،  کـه عده ای باستان شناس درون سال ۱۹۷۸ مـیلادی برابر با ۱۳۵۷ هجری خورشیدی،  مربوط بـه ۷۰۰۰ سال پیش مـی دانستند،  مبدأ آغاز تحول نجوم ذکر شده ایرانی بدانیم.  بنابر این چون این کاسه درون سال ۱۳۵۷ عمر ۷۰۰۰ ساله داشت،  ما مـی توانستیم مبدأ ۷۰۰۰ ساله را درون ۱۹۷۸ مـیلادی،  برابر با ۱۳۵۷ هجری خورشیدی بدانیم.
      ولی چون تخمـین یک کاسه،  مـی تواند با ۲۰۰ یـا ۳۰۰ سال اختلاف باشد،  ما همـیشـه مـی خواستیم یک سال دقیق تر را به منظور مبدأ مـیترایی بر گزینیم.  از آنجا کـه برآورد کاسه مورد نظر ما،  با تحقیق دیگر توسط آقای سیـاوش اوستا هر دو یک مبدآ ۷۰۰۰ ساله داشت،  به منظور اینکه هماهنگی ایجاد شده پابرجا بماند،  و مورد قبول و اشاعه شود،  درون هر صورت آنرا پذیرفته،  و در چند سال گذشته درون وبلاگ با این سال تبریک های خود را مـی گفتیم.  درون مدت این وبلاگ،  جوانان ایران از ما مـی خواستند،  تمامـی  سال های ذکر شده درون وبلاگ را،  با سال ایرانی هم ذکر کنیم،  اما تاکنون بدلایلی اینکار را نکردیم،  و فقط تبریک سال را با سال ایرانی مـی گفتیم.
      حال حتما ببینم چه سالی مـی تواند،  سال علمـی و واقعی خورشیدی ایرانی یـا آریـایی مـیترایی باشد،  عزیزان اگر یـادتان باشد درون نیمـه دوم  سال ۱۳۹۱ خورشیدی،  درون تمام نشریـات و رادیو و تلویزیون ها مطرح مـی د،  کـه شب یلدای ۱۳۹۱ هـ.خ،  جهان بـه پایـان مـی رسد.  آنـها بنای حرف خودشان را از پیشگویی های نورث داموس مـی دانستند،  کـه چنین گفته بود،  ولی نورث داموس هیچ چیز فوق العاده نمـی دانست،  او هم مطابق تمام اندیشمندان دوران رونسانس اروپا،  متکی بـه علومـی بود کـه از ایران بـه اروپا رفته بود.  البته بسیـاری از کتابها و دانش های ایران قدیم،  هم اکنون درون زیر زمـین واتیکان مخفی مـی باشد،  زیرا با افشای آنـها علم و دین جهان دگرگون خواهد شد.  نورث داموس نمـی دانست کـه ایرانیـان نگفته بودند جهان بـه پایـان مـی رسد،  بلکه گفته بودند سال ایرانی بـه پایـان مـی رسد،  و ما بنا بـه تحقیقات مختلف و تحلیل های خودمان مـی دانیم،  کـه عدد هفت درون نزد ایرانیـان کهن مقدس بود،  سال و تاریخ جهان با گذشت هفت هزار شماره بـه پایـان مـی رسد،  و سال شمار جدید آغاز مـی شود.  یعنی براحتی مـی توان اعلام کرد سال ۱۳۹۲ هجری خورشیدی،  برابر هست با سال ۷۰۰۰ آریـایی مـیترایی،  یعنی هم اینک و بطور واقع و دقیق،  ما درون سال ۷۰۰۰ ایرانی هستیم،  دقیق تر بگویم از سال دیگر ما تبریکات سال نو خودمان را،  با سال شمار جدید ایرانی بر این پایـه خواهیم گفت.
      یکبار دیگر تکرار کنم،  بنا بـه تحقیقات و تحلیل های ما،  کـه تاکنون نوشته و باز هم بـه مرور خواهیم نوشت،  امسال ۷۰۰۰ خورشیدی ایرانی یـا آریـایی مـیترایی است،  و سال دیگر ۷۰۰۱ ایرانی است.  همچنین از همـین امسال برابر با ۲۰۱۳ مـیلادی،  از این سال شمار ۷۰۰۰ مـیترایی،  به منظور بهبود و ذکر سالیـان،  درون کلیـه مطالب وبلاگ استفاده مـی کنیم.
      عزیزان،  جوانان باهوش ایران،  درون سرزمـین وسیع و تاریخی ما،  شاه های بزرگی و حاکمان مـهمـی آمدند و رفتند،  اندیشمندان و دانشمندان بزرگ و عالمگیر هم بفراوانی درون ایران پدید آمدند،  تمام اینـها از آن ملت بودند،  همـه اینـها از دل ملت ایران بودند،  هیچ کدام بالاتر از ملت نبودند،  و ما نمـی توانیم هیچ یک را برتر و مفید تر و مـهمتر بدانیم،  هر کدام از آنـها درون شرایط خاص خودشان،  کـه مربوط به ساختار های تاریخی اجتماع بود،  آمدند و رفتند،  کار های خوب و نیک،  یـا بد و بی دانش د،  هر کدام را حتما بطور جداگانـه بـه تحقیق و تحلیل گرفت،  ولی هیچ کدام بالاتر از مردم نبودند،  اصل پابرجا بودن ملت ایران است،  اصل رشد و شکوفایی مردم مـی باشد،  نـه این و آن.  کارگزاران و  چهره های استعمار و امپریـالیسم،  همـیشـه مـی خواستند وانمود کنند،  کـه ملت ایران هیچ بوده مـی باشد،  و ملت ایران درون تمام تاریخ از همـه شکست خورده،  و از همـه باخته است،  و اگر هم کاری درون ایران پیش رفته،  توسط این شاه و آن حاکم بوده،  و ملت ایران درون این مـیان هیچ کاره است.  عزیزان اغفال ترفند های دشمنان ملت ایران نشوید،  این خود مردم هستند،  کـه اصل قضیـه تاریخ مـی باشند،  و مردم ایران قدرت تاریخی ایران بوده و مـی باشند.
      این را هم حتما حتماً بگویم،  سال ایرانی نباید توسط هیچ دین و شاه و مسلک مصادره شود،  سال ایرانی به منظور مردم ایران از همـه گروه ها مـی باشد،  کـه ریشـه درون اولین پیدایش نجوم و سال شماری درون ایران دارد.  سال ایرانی یـا آریـایی،  حتما برای ده ها ملت و کشور هم فرهنگ باشد،  نـه فقط به منظور گروهی.  نمـی توان شمارش آنرا بیش از حساب علمـی بالا برد،  و خیـال پردازی کرد،  کـه باعث مسخره بازی مـی شود.  سال ایرانی حتما آبروی تاریخی ملت ایران باشد،  نـه بازیچه ترفند های و خواسته های گروهی.  این ملت ایران بود و مـی باشد،  کـه قدرتمندانـه پابرجا است،  و رشد و تکامل خودش را ادامـه داده و مـی دهد،  تمام شاهان و حاکمان،  اندیشمندان و دانشمندان،  با هر دیدگاهی چه خوب یـا بد،  چه سازنده و چه ویران کنند،  آمدند و رفتند و باز هم خواهند آمد و رفت.
      بارها تکرار کرده ام و بازهم تکرار مـی کنم،  جوانان باهوش ایران،  خود شما،  کـه از وجود ملت هستید،  مـی توانید تغییر دهنده و پیش برنده رشد و تکامل و تأثیر گذارنده درون سرنوشت و تاریخ باشید،  نـه فرد دیگری.  شما درون تمام تاریخ طولانی این سرزمـین بوده و خواهید بود،  نباید اغفال ترفند های دشمنان تاریخ ایران گردید،  ترفند هایی کـه امروزه درون تعدادی از نشریـات اینترنتی،  و بوضوح درون اندکی از تلویزیون های فارسی زبان بیگانـه درون سراسر جهان دیده مـی شود.
   عظروف ۷۰۰۰ ساله ایرانی،  با علامت گردونـه مـهر،  کـه در موزه های ایران و جهان بفراوانی دیده مـی شوند،  عشماره ۲۹۵۳.
   توجه:  آریـایی همان ایرانی است،  مـهری و مـیترایی هم دین نیست،  بلکه کهن ترین آیین مـی باشد،  کـه عبادت و شکر گزاری از طبیعت و برکت های جهان است،  و پایـه اولیـه تمام دینـها مـی باشد.  درون تمام دین های رسمـی کشور های جهان،  بـه مـهر و مـهربانی و شکر گزاری درباره برکت های جهان شاره شده و وجود دارد.  مـهر و مـیترا بـه هیچ وجه منافات با هیچ دینی ندارد،  چون دین نیست،  بارها درون وبلاگ بـه این موضوع اشاره و توضیح داده شده است.
نام روزها درون تقویم ایرانی
  1 ــ   نخستین روز هر ماه روز هرمزد یـا اهورامزدا است،  که نام ستارۀ مشتری هم مـی باشد،  و اهورا مزدا خدای بزرگ ایرانیـان باستان و زرتشتیـان،  و خالق زمـین و آفریننده امشاسپندان است،  و درون عین قدرت و دانش منبع خیر و راستی است.
* گه کند اورمزدت از سر زهد <><> زین جهان سیر و زان جهان ناهار * سنایی
  2 ــ  بهمن یـا «وهمن» روز یکی از امشاسپندان درون جهان معنوی و نمایندۀ منش نیک اهورا مزدا است،  و درون جهان مادّی نگهبانی چهار پایـان سودمند بدو سپرده شده است،  و ماه یـازدهم هر سال شمسی است.
* رسم بهمن گیر و در سر تازه کن بهمنجنـه <><> ای درخت ملک بارت عزّ و بیداری سنـه * منوچهری
  3 ــ  اردیبهشت روز یکی از امشاسپندان درون جهان مـینوی،  نمایندۀ پاکی و تقدّس و در جهان خاکی نگهبانی آتش بدو محوّل شده است،  که ماه دوم شمسی و روز سوم از هر ماه خورشیدی است.
* اردیبهشت روز هست ای ماه دلستان <><> امروز چون بهشت برین هست بوستان * منوچهری
* همـه سـالـه اردیبهشـت هــژیـــر <><> نگهبــان تو پــرهُـش و رای و ویــر * فردوسی
  4 ــ  شـهریور روز یکی از ایزدان درون جهان مـینوی،  نماینده فرّ و اقتدار اهورا مزدا و در جهان مادّی پاسبان فلزّات و ماه ششم از سال شمسی است.
* بـه شـهریور بهمن از بامداد <><> جهـانــدار داراب را مــام زاد * فردوسی
  5 ــ  سپندارمذ  «بردباری و فروتنی» یکی از امشاسپندان واسطه بین خالق و مخلوق هست «خرد مقدّس، اهورا مزدا، سروش» ماه دوازدهم از سال شمسی است،  که امروزه اسفند ماه نامـیده مـی‌شود نگهبانی زمـین بدو سپرده شده هست و ضمناً روز زنان و جشن است.
* چو این پند زرتشت را بازگفت <><> همانگه سفندارمذ پیش رفت *
* بدو گفت کای مرد پاکیزه تن <><> سخن ها بباید شنیدن زمن *
* چنین هست فرمان داد آفرین <><> که  پاکیزه  دارند  روی زمـین * بهرام پژدو
  6 ــ  خرداد روز یکی از امشاسپندان و مظهر کمال اهورامزدا درون این جهان و در جهان مـینوی هست و نگهبانی آب با اوست و سوّمـین ماه از سال شمسی است.
* خرداد روز داد نباشد کـه بامداد <><> از لهو و خرّمـی نستانی زباده داد * مسعود سعد سلمان
  7 ــ  امرداد یـا مرداد یکی از امشاسپندان و مظهر جاودانگی اهورا مزدا هست و درون جهان مـینوی بخشایش ایزدی و بخشاینده جزای کار های نیکو کاران هست که هفتمـین روز هر ماه خورشیدی و پنجمـین ماه از سال شمسی است.
* زخرداد باش از بر و بوم شاد <><> تن چارپایـان زمرداد باد * فردوسی
  8 ــ  دیبازر درون اوستا صفت اهورا مزدا است.
  9 ــ  آذر روز ایزد نگهبان آتش نزد ایرانیـان باستان است،  که نـهمـین روز هر ماه خورشیدی و نـهمـین ماه از سال شمسی است.
* ای خردمند سرو تابان ماه <><> روز آذر مـی چو آذر خواه * مسعود سعد سلمان
  10 ــ  آبان روز نام ایزد نگهبان آب درون آئین زرتشتی است،  و ماه هشتم از سال شمسی است.
* آب انگور بیـارید کـه آبان ماه هست <><> وقت منظر شد و وقت نظر خرگاه هست * منوچهری
  11 ــ  خور روز یـا خورشید روز یکی از ایزدان است.  که نام روز یـازدهم از هر ماه درون ایران باستان است،  و نگهبان خورشید و روز خور است.
* تو پاسبان سلیل پری وشت مـی باش <><> بسان خور کـه نگهبان قرص خور باشد * خسروانی
  12 ــ  ماه روز یکی از ایزدان است،  نام روز دوازدهم هر ماه مـی باشد.
  13 ــ  تیر یـا «تَشتَر» روز نام فرشتۀ باران و موکّل باران بـه عقیدۀ پارسیـان،  که ماه چهارم از سال شمسی و نام روز سیزدهم است.
  14 ــ  گوش روز درون آئین زرتشتی ایزد نگهبان چهارپایـان است،  «روز چهاردهم از هر ماه خورشیدی»
* بـه روز گوش و اسفندارمذ ماه <><> بـه گاه یزدجرد آخر شـهنشاه * زرتشت نامـه
  15 ــ  دیبا مـهر روز آفریدگار، آفریننده، درون اوستا غالباً صفت اهورا مزدا است،  «روز پانزدهم از هر ماه خورشیدی»
  16 ــ  مـهر «مـیثر یـا مـیتر» ایزد محافظ عهد و پیمان است،  و از این رو فرشته فروغ و روشنائی است.  «ماه هفتم از سال شمسی و روز شانزدهم هر ماه خورشیدی»
* همان اورمزد و همــان روز مـهــر <><> بشوید بـه آب خرد جان و مـهر * فردوسی
* روز مـهر و ماه مـهر جشن فرّخ مـهرگان <><> مـهر بفزای ای نگار ماه چهر مـهربان * مسعود سعد سلمان
  17 ــ  سروش روز (*)،  یکی از ایزدان است،  که درون روز رستاخیز بـه امر حساب و مـیزان گماشته شده وی بندگان را راه فرمانبرداری مـی‌آموزد.
* همـیشـه سروشت بـه روز سروش <><> نگهبان و افزونتر رای و هـــــوش * فردوسی
   * در فرهنگ ایران باستانی کـه مـی مـیرد که تا سه شب و روز روانش نزد سروش هست از این رو بازماندگان مرده به منظور آرامش روان او درون آن سه روز سروش را ستایش مـی کنند.  سروش پیـام آور اهورا مزدا بـه انسان است.  درون ادب فارسی سروش آوای هاتف غیبی است.
* که تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی <><> گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش * حافظ
   18 ــ  روشن یـا رشن روز،  در اوستا رَز یشت آمده هست به معنی راست و درست. ایزد داد درون ایران باستان و از داوران روز پاداش کـه با مـهر و سروش روان ها را داوری مـی کنند. «روز هیجده ام از ماههای ایرانی»
* چو جور سپهر آورد روز رشن <><> تو را زندگی باد پدرام و خوش * فردوسی
  19 ــ  فروردین « فروشی – فروهر – دارای توانمندی بر دیگری هست » روز، یکی از ایزدان هست و ماه اوّل هر سال خورشیدی است.
* جوان باد بخت تو درون فرودین <><> چو درون فرودین ماه روی زمـین * فردوسی
  20 ــ  بهرام یـا وهرام «پیروزی» ایزد نگهبان مسافران هست و نام روز بیستم از هر ماه خورشیدی است. (نام فارسی ستاره مرّیخ).
* زبهرام گردون بـه بهرام روز <><> دلــی را بساز و عدو را بسوز * فردوسی
  21 ــ  رام «رامن» بـه معنا و مفهوم آشتی و آسایش و آرامش است. روز بیست و یکم از هر ماه خورشیدی است.
* تو را روز رام از جهان رام باد <><> همان بــــــاد را با تو آرام باد *  فردوسی
  22 ــ  باد «واد»  نام روز بیست ودوم از هر ماه خورشیدی است.
* فلک داد پر آب اورا بـه باد <><> بـه هنگام آبان مـه و روز باد * بهرام پژدو
  23 ــ  دیب دین روز آفریدگار، آفریننده، درون اوستا غالباً صفت اهورا مزدا است. نام روز بیست و سوم از هر ماه خورشیدی است.
  24 ــ  دین «کیش و قانون» روز یکی از ایزدان درون آئین زردشتی، روز بیست و چهارم هر ماه شمسی است.
* چو لشکر کشد درون جهان دین و اَرد <><> حسود تو را درد غم باد وَرد * فردوسی
  25 ــ  آرد روز ، بـه معنای راستی و درستی هست و یکی از ایزدان درون جهان مـینوی مـی باشد،  که پاداش کار های نیزای کردار های بد بـه یـاری او خواهد بود،  و درون جهان مادی، مال وجلال و خوشی دینداران بـه یـاری او تحصیل خواهد شد.
  26 ــ  اَشتاد ، روز راستی و درستی، نام ایزدی مونت هست در دین زردشتی وی راهنمای مـینویـان و جهانیـان است،  روز بیست و ششم هر ماه خورشیدی است.
* روانت باد ویژه جان و دل شاد <><> نگهدارت سروش و رشن و اشتاد * بهرام پژدو
  27 ــ  آسمان روز بیست و هفتم هر ماه خورشیدی است.
* آسمان روز ای چو ماه آسمان <><> بـاده نوش و دار دل را شــــادمان * مسعود سعد سلمان
  28 ــ  زامـیاد «زام ، زمـین» ، درون آئین زردشتی ، ایزد نگهبان زمـین و روز بیست و هشتم هر ماه خورشیدی است.
  29 ــ  اِرد «راستی و درستی» روز بیست و نـهم هر ماه خورشیدی است.
* سرآمد کنون قصّه یزدگرد <><> بـه ماه سفندارمذ روز اِرد *
  30 ــ  انیران روز روشنائی بی پایـان، نام ایزدی است،  در دین زردشتی، مظهر جلال اهورا مزدا روز سـی ام هر ماه خورشیدی است.  منبع اینترنت.
 مستند های مربوط
مستند های بیشتر را درون آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید،  لینک آن درون ستون کناری
آبی= روشنفکری و فروتنی،  زرد= خرد و هوشیـاری، قرمز=  عشق و پایداری،  مشروح اینجا
    توجه ۱:  اگر وبسایت ارگ بـه هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یـا از دسترس خارج شد،  درون جستجوها بنویسید:  انوش راوید،  یـا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یـا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیـابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اه ملی ایرانی درون وبسایت بهره مـی برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنـها با ذکر منبع یـا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.
   توجه ۲:  جهت یـافتن مطالب،  یـا پاسخ پرسش های خود،  کلمات کلیدی را درون جستجو های ستون کناری وبلاگ بنویسید،  و مطالب را مطالعه نمایید،  و در جهت علم مربوطه وبلاگ،  با استراتژی مشخص یـاری نمایید.
   توجه ۳:  مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ،  توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر،  بصورت خودکار و یـا دستی کپی پیس مـی شوند،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  کـه حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  بـه اصل وبلاگ من مراجعه نمایند:  در اینجا  http://arqir.com.



[تاریخ تقویم درون ایران - arqir.com سرکذشت یک رود]

نویسنده و منبع: انوش راوید | تاریخ انتشار: Sat, 30 Jun 2018 04:01:00 +0000